-
1 wybić
1. pf vtausschlagen, ausstoßen2. vr: wybić sięemporkommen, sich hervortun
См. также в других словарях:
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
godzina — ż IV, CMs. godzinanie; lm D. godzinain 1. «dwudziesta czwarta część doby, jednostka czasu składająca się z sześćdziesięciu minut (skrót: h)» Coś trwa godzinę, pół godziny, parę godzin. Godziny lecą, płyną, przemijają, wloką się. ∆ Godziny biurowe … Słownik języka polskiego